dibcik

  • 1dibcik — is. Tüfəng qundağının döşə dirənən enli hissəsi. Tüfəngin dibciyi. – Dibcik qısdı məməsinə, körpə ayaqlı Çin qadınları. R. R …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 2dibcik — (Lənkəran) qazanaltı. – Dibciyi qoy qazanın altinə …

    Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • 3küp — 1. is. Kürədə bişmiş sarı palçıqdan, gildən qayrılan iri saxsı qab. Su küpü. Bir küp sirkə. Küpü doldurmaq. – Mənim rəhmətlik dədəm burada yeddi küp qızıl basdırıb. «M. N. lətif». Pusqu üçün girdi küpün dalına; Çəkdi əlin bığına, saqqalına. S. Ə …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti