daramaq
1daramaq — f. 1. Daraqla tükləri bir birindən ayırıb nizama salmaq. Başını daramaq. – <Qərənfil> ikinci mərtəbədə bədənnüma güzgünün qabağında durub . . saçlarını darayırdı. M. Hüs.. Bahardır, gəl çıxaq düzə, sevgilim! Dara saçlarını, bəzə, sevgilim!… …
2darama — «Daramaq»dan f. is …
3daraq — is. 1. Saçı darayıb düzəltmək üçün dişli alət. Narındişli daraq. Başını daraqla daramaq. – Siyah zülfü daraq ilə dara, gör. Qur.. Daraq çəkmək – daramaq. Müşkünazın qoyun qoltuğuna sərinlik dolduqca, külək saçlarına daraq çəkdikcə ürəyi dincəlir …
4peyləmək — (Şamaxı) daramaq (yunu). – Yunu peyləyib qundağa vurullardı …
5süməx’ — (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qafan, Qax, Qazax, Naxçıvan) 1. daranmış yun (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Xanlar, Xocavənd, Qax) 2. yuyulub təmizlənməmiş çirkli yun (Qazax, Qafan, Naxçıvan). – Biz süməx’dən ip ə:ririx’… …
6daranmaq — 1. məch. Daraqla bir birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək. <Qərib:> Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı. «Aşıq Qərib». <Hindli qız:> Darandıqca qıvrılar tel; Üz üstündə yana düşər. A. Ş.. 2. məch. Daraqdan… …
7daraqçı — is. 1. Daraq qayıran usta. 2. Muzdla yun darayan (adam). Daraqçıya daramaq üçün yun aparmaq …
8daraqlamaq — f. 1. Daraqdan keçirmək, daraqla daramaq, daraqla təmizləmək. Yunu daraqlamaq. // Daraqla düzəltmək. Saçlarını daraqlamaq. Başını daraqlamaq. Əllərini daraqlamaq – bax əl. 2. Silaha patronlu daraq keçirmək. Tüfəngi daraqlamaq. – Azərbaycan… …
9didələmək — f. Xırda xırda, parça parça qoparmaq. Daramaq üçün yunu didələmək …
10tel — 1. is. 1. Saçın hər bir dənəsi. Məryəm qara saçlarından üç tel ayırdı. «Əsli və Kərəm». // Ümumiyyətlə, saç. Telini daramaq. – Gülsəhər kəlağayını irəli çəkib, sağ əli ilə telini sığalladı, köksünü ötürdü. Ə. Vəl.. // Tük. Koroğlu durnanın… …
- 1
- 2
