döyməqiymə
1döyməqiymə — (Şamaxı) döyülmüş ət, noxud və kişmişdən hazırlanmış yemək. – Döyməqiymə çox ləzətdi olur …
2döyməqiymə — is. aşp. Döyülmüş ət, noxud və kişmişdən bişirilən yemək …
3döymək — f. 1. Əziyyət vermək, yaxud cəzalandırmaq üçün birini əl, yaxud başqa bir şeylə vurmaq; kötəkləmək, əzişdirmək. Xanım haqsız yerə <Sarıköynəyi> söyübdanlamağa, döyməyə, incitməyə başlayır. S. H.. <Qədir:> Öküzü döyməyə ürəyim gəlmir,… …
4qiymə — is. 1. Çox xırda döyülmüş ət. Qiymə etmək – qiymələmək, çox narın döymək. Əti qiymə edib qızartmaq. 2. Xırda döyülmüş ətdən hazırlanmış xörək. ◊ (Ətini) qiymə çəkmək məc. – tikə tikə doğramaq. Anacan, . . məni çəngələ asacaqlar, ətimi qiymə… …
5qiyməlik — sif. Qiyməyə yararlı, döyməyə yararlı. Qiyməlik ət …
6qiymələmək — f. Qiymə etmək, narın döymək. Əti qiymələmək …
7döymədöşəmə — is. aşp. İçərisinə döyülmüş ət qoyulmuş, yaxud qarası ət qiyməsi olan plov. <Ağa Kərim xan:> . . Tez ürəktutan xörəklərdən birisi döymədöşəmədir. N. V …
8qiyməkeş — is. <qiymə və fars. . . . keş> Əti narın döymək üçün kəsici alət, böyük ağır bıçaq …
9ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …
10ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət …
- 1
- 2
