biała broń

  • 1biała broń — {{/stl 13}}{{stl 7}} broń sieczna, kłująca, np. szabla, bagnet, w przeciwieństwie do broni palnej {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2broń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. broni; lm M. bronie {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj wojsk, typ formacji zbrojnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Służyć w broni podwodnej, pancernej. Taktyka, korpus oficerski broni pancernej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… …

    Słownik języka polskiego

  • 5bagnet — m IV, D. u, Ms. bagnetecie; lm M. y «biała broń, rodzaj sztyletu nakładanego na lufę broni palnej do walki wręcz» Cios zadany bagnetem. Pchnąć, ugodzić kogoś bagnetem. Atak, walka na bagnety. Iść, ruszyć na bagnety. ∆ Bagnet na broń! «komenda… …

    Słownik języka polskiego

  • 6Adam Papée — Adam Stanisław Papée (born July 21, 1895 in Lwów, died March 6, 1990 in Bydgoszcz) was a Polish fencing champion, one of pioneers of fencing in Poland. Papée was not only a sportsman, but also an official, one of founders of the Polish Fencing… …

    Wikipedia

  • 7skrzyżować — Skrzyżować, krzyżować z kimś szablę (szable), szpadę (szpady), miecz (miecze) a) «stoczyć, toczyć z kimś walkę na białą broń»: Rzymianie oglądali się trwożliwie dokoła i nie chcieli się bić, dopiero gdy z tłumu zaczęły padać gniewne okrzyki:… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 9pojedynkować — ndk IV, pojedynkowaćkuję, pojedynkowaćkujesz, pojedynkowaćkuj, pojedynkowaćował, pojedynkowaćowany roln. «przerywać rośliny uprawne zbyt gęsto rosnące w rzędach, w celu zapewnienia pozostałym, pojedynczym sztukom lepszego i szybszego wzrostu»… …

    Słownik języka polskiego

  • 10siekanina — ż IV, CMs. siekaninainie, blm 1. «cięcie czegoś na drobne części; to, co zostało pocięte (zwykle o mięsie siekanym, potrawie z mięsa siekanego, posiekanych jarzynach)» Siekanina jarzynowa, wieprzowa, wołowa. 2. pot. «walka, bijatyka na białą broń …

    Słownik języka polskiego