arbitrarietà

  • 1arbitrarietà — ar·bi·tra·rie·tà s.f.inv. 1. CO l essere arbitrario: arbitrarietà di una decisione 2. TS ling. carattere non necessitato del rapporto che lega il significante al significato: l arbitrarietà del segno linguistico {{line}} {{/line}} DATA: 1880.… …

    Dizionario italiano

  • 2arbitrarietate — ARBITRARIETÁTE s.f. Situaţie arbitrară, aspect arbitrar. [pr.: ri e] – Din arbitrar. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 84  arbitrarietáte s. f. (sil. tra ri e ), g. d. art. arbitrarietăţii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… …

    Dicționar Român

  • 3arbitraritate — ARBITRARITÁTE s.f. (Liv.) Atitudine, procedeu arbitrar; samavolnicie. [var. arbitrarietate s.f. / cf. it. arbitrarietà]. Trimis de LauraGellner, 16.10.2006. Sursa: DN …

    Dicționar Român

  • 4gratuità — s.f. [der. di gratuito ]. 1. [l essere gratuito, cioè non a pagamento] ◀▶ onerosità. 2. (fig.) [l essere gratuito, cioè immotivato: la g. di un accusa ] ▶◀ arbitrarietà, infondatezza, pretestuosità. ◀▶ fondatezza …

    Enciclopedia Italiana

  • 5soggettività — s.f. [der. di soggettivo ]. 1. a. [carattere soggettivo: s. di un giudizio ] ▶◀ (non com.) subiettività. ◀▶ obiettività, oggettività. b. (estens.) [carattere personale, e quindi non assoluto, di un comportamento, spec. un giudizio e sim.]… …

    Enciclopedia Italiana