Przykro

См. также в других словарях:

• przykro — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} doznając niemiłego uczucia; nieprzyjemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przykro patrzeć na spustoszenie wywołane alkoholizmem. Było mu przykro z powodu śmierci sąsiada. Przykro wygląda to podwórze. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przykro — przykrokrzej «niemiło, nieprzyjemnie; źle, dokuczliwie» Przykro wygląda zaniedbany dom. Przykro jest żyć na czyjejś łasce. Przykro mu było, że nikt na niego nie czekał. ∆ Przykro mi (nam), jest mi (nam) przykro, że… «konwencjonalny zwrot, którym… …   Słownik języka polskiego

• szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść …   Słownik języka polskiego

• głupio — Komuś jest, robi się głupio; ktoś czuje się głupio «komuś jest przykro, ktoś jest zażenowany, skrępowany, zawstydzony»: Kto tam? – zapytał suchy, władczy głos. Zawsze w takich sytuacjach czuję się głupio, no bo jak mam się przedstawiać klamce ( …   Słownik frazeologiczny

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

• boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

• ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …   Słownik języka polskiego

• ckliwie — ckliwieej 1. «mdło, nudno; przykro, niedobrze» Komuś jest, robi się ckliwie (np. na jakiś przykry widok). 2. «z przesadną czułością, tkliwością; czułostkowo, sztucznie» Pisać, deklamować, uśmiechać się ckliwie …   Słownik języka polskiego

• głupio — głupiopiej 1. pot. «w sposób bezsensowny, świadczący o braku inteligencji, rozsądku; niedorzecznie, niemądrze, naiwnie» Głupio odpowiedzieć komuś. Postępować z kimś głupio. Dać się głupio wciągnąć w pułapkę. Głupio się uśmiechać. 2. pot.… …   Słownik języka polskiego

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• niemile — «w sposób niemiły; przykro, nieprzyjemnie» zwykle w zwrotach: Wspominać kogoś niemile. Ktoś jest niemile widziany. Być niemile zdziwionym, dotkniętym czymś …   Słownik języka polskiego