ἐρεμνός
1ερεμνός — ἐρεμνός, ή, όν και ἐρεμναῑος, η, ον (Α) 1. ερεβώδης, μαύρος, ζοφερός, σκοτεινός 2. φρ. «ἐρεμνή φάτις» σκοτεινή φήμη (Σοφ.) 3. (ειδ. για αίμα) μαύρος («ἐρεμνὸν αἶμ’ ἔδευσα», Σοφ.) 4. φοβερός, αποτρόπαιος, ολέθριος. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. έρεβος] …
2ἐρεμνός — murky masc nom sg …
3ἐρεμνά — ἐρεμνός murky neut nom/voc/acc pl ἐρεμνά̱ , ἐρεμνός murky fem nom/voc/acc dual ἐρεμνά̱ , ἐρεμνός murky fem nom/voc sg (doric aeolic) …
4ἐρεμνῶν — ἐρεμνός murky fem gen pl ἐρεμνός murky masc/neut gen pl …
5ἐρεμνόν — ἐρεμνός murky masc acc sg ἐρεμνός murky neut nom/voc/acc sg …
6ἐρεμναί — ἐρεμνός murky fem nom/voc pl …
7ἐρεμνοῦ — ἐρεμνός murky masc/neut gen sg …
8ἐρεμνούς — ἐρεμνός murky masc acc pl …
9ἐρεμνᾶς — ἐρεμνός murky fem gen sg (doric aeolic) …
10ἐρεμνῆς — ἐρεμνός murky fem gen sg (attic epic ionic) …
- 1
- 2