һалам төҫөндәге сәс
1Алам — Алам: Алам поселение в Кавказской Албании Алам  арабское имя …
2АЛАМ — (араб.). Ожерелье из жемчуга и драгоценных камней. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910 …
3алам — сущ., кол во синонимов: 1 • ожерелье (18) Словарь синонимов ASIS. В.Н. Тришин. 2013 …
4қалам — I [قلم] а 1. афзорест найин, чӯбин ё филизӣ, ки ба воситаи он хат менависанд, хома, килк; қалами абрӯ қалами махсус барои ороиши абрӯи занон; қалами мӯин ниг. мӯ(й)қалам; қалами нақшакашӣ қалами филизӣ, ки нӯги дулабаи он ғафсу борик карда… …
5алам — I [الم] а. дард, ранҷ, озор, ғусса; алам доштан ғамгину аламнок будан, аламзада будан; алам кардан гуфт. таъсир кардан; сахт муассир шудан (аз чизе) II [علم] а. байрақ, ливо, парчам …
6қалам — ар. зат. Шаңырақ тесіктеріне кіргізіп қоятын уықтың төрт қырлы сүйір ұшы. ар. зат. Қаламұш орнатып, сиямен жазатын құрал …
7қаламӣ — [قلمي] 1. мансуб ба қалам; навишторӣ 2. як навъ алочаи одии ресмонӣ, ки нақшҳои борик дорад; кашида ва борик …
8қаламқат — [قلم قت] қаламтезкуни устухонӣ (барои найқалам) …
9қаламқош — [قلم قاش] 1. қаламе, ки бонувон барои зебу ороиши абрӯ ба кор мебаранд 2. абрӯи зебои қаламқошшуда 3. маҷ. зани зебоабрӯ …
10алам-астэм — (алам астэмыр) исключительно радушный, ая, ое, гостеприимный, ая, ое Нэгу ихыгъэу, адыгэ хабзэм лъэшэу пылъыныр Лъэшэу алам астэмкIэ къытпэгъокIыгъ …
