қосаяқ
1қосаяқ — зат. Алдыңғы аяғы өте қысқа, артқы аяғы мен құйрығы ұзын, секектеп жүретін дала тышқаны …
2қосаяқ — 1. (Көкш., Қ ту) төрт дөңгелекті ағаш арба. Қ о с а я қ жегуге болмайды, желіп жүруге келмейді (Көкш., Қ ту). 2. (Павл., Ерт.) екі дөңгелекті арба …
3кіші қосаяқ — зоол. Қосаяқтардың ең кіші түрі …
4майқұйрық — зат. з о о л . Қосаяқтардың жуан құйрықты түрі. Бұлар – үлкен және кіші қосаяқтар, секіргіш қосаяқ және м а й қ ұ й р ы қ (Қазақст. жануар., 39) …
5тікқұлақ — зат. зоол. Қосаяқтар тұқымдасының бір түрі. Қосаяқтардың 30 түрі бар. Мұның 14 түрі, әсіресе ергежейлі, т і к қ ұ л а қ, үшсаусақты қосаяқтар Қазақстанның шөл және далалы жерлерінде тіршілік етеді (Қазақст. жануар., 39) …
6поросая — пор осая …
7супоросая — супор осая и супор осная …
8супоросная — супор осная и супор осая …
9атшалман — 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.) қосаяқтың үлкен түрі. А т ш а л м а н ініне кіріп кетті (Гур., Маңғ.). 2. (Ақт., Ырғ.) құлағы үлкен құйрығы қысқа, үлкен сұр тышқан. А т ш а л м а н жусан мен көкпекті жақсы жейді (Ақт., Ырғ.). 3. (Қост.: Об., Торғ.,… …
10шапаттау — (Қ орда: Арал, Қарм.; Ақт., Ойыл; Жамб., Жуа.) сабалау, шапалақпен ұрғылау. Бетін ш а п п а тт а п жіберді Қ орда., Арал). Қолдарын бәрі қалды ш а п а т т а с ы п, Алтынның алғандай ақ кенін тауып (Т. Ізт., Рүс дас., 139). Ұр, ұр – деп, екі қолын …
- 1
- 2
