Қамчин
1қамчин — [قمچين] т. олати аз пӯсти ҳайвон (буз, гӯсфанд) бофта барои рондани асп, тозиёна: дастаи қамчин, зарби қамчин, бо қамчин задан; қамчин задан бо тозиёна задан; қамчин хӯрдан бо қамчин зада шудан; ду се қамчин фуровардан ду се бор бо тозиёна задан; …
2арғамчин — [ارغمچين] ресмони ғафс, ки бештар аз пахта, пашм, канаб тофта мешавад ва барои бастани чизҳо истифода мекунанд, расан, таноб, банд; арғамчин кашидан ресмонро кашида бастан; арғамчин тоб додан ресмон тофтан, расан тофтан ◊ арғамчинро дароз… …
3тасмақамчин — [تسمه قمچين] қамчини чармӣ …
4арғамчинтобӣ — [ارغمچين تابي] исми амал аз арғамчин тофтан; ресмон тофта арғамчин тайёр кардан …
5арғамчинфурӯш — [ارغمچين فروش] он ки арғамчин мефурӯшад, фурӯшандаи банди арғамчин …
6арғамчинфурӯшӣ — [ارغمچين فروشي] арғамчин фурӯхтан, ба фурӯши арғамчин машғул шудан; амали арғамчинфурӯш …
7асп — [اسپ] 1. чорпои хонагӣ, сумдори саворӣ ва боркаш; аспи бидав аспи даванда; аспи бодпой аспи тезрав; аспи боркаш аспе, ки бо он бор мекашанд; аспи бузкашӣ // аспи кӯпкоригӣ аспи махсуси мусобиқаи бузкашӣ; аспи даврӣ аспе, ки дар муддати муайян… …
8ҳалқадавак — [حلقه دوک] ҳалқаи нӯги арғамчин, ки вақти аз он ҳалқа гузаронида кашидан арғамчин тез мегузарад …
9арғамчинбоф — [ارغمچين باف] он ки арғамчин мебофад …
10буксир — [بکسير] голл 1. ниг. ядак (таноби ядак); ба буксир гирифтан бо симтаноб ё арғамчин баста кашидани киштӣ, автомобил ва ғ. 2. ниг. ядаккиштӣ …
