ыдыс-қап

  • 31құты — 1. (Жамб., Шу) кішкентай төрт бұрышты қобдиша. Балғаны қ ұ т ы ғ а сала салшы (Жамб., Шу). 2. (Қост., Жанг.) іс мәшинесіне май құятын кішкентай қаңылтыр ыдыс. Жаңа қолыңа ұстап тұрған май құятын қ ұ т ы н ы қайда қойдың (Қост., Жанг.). 3.… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 32меске — 1. (Сем.: Аяг., Абай, Ұрж., Мақ.) үлкен аяқтай ыдыс. Қымызды м е с к е г е құйып әкел (Сем., Ұрж.). қ. мескей. 2. (Көкш., Қ ту) құлағы бар ыдыс. М е с к е ұялы жағында көбірек айтылады (Көкш., Қ ту). Орысша миска сөзінен шыққан …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 33ойық — 1 (Алм., Шел.; Жамб.: Жам., Сар.) текше (қ.), үйдің қабырғасына ыдыс аяқ қою үшін жасалатын қуыс. Әке, тамақ ішетін табақ о й ы қ т а тұр (Алм., Шел.). Ыдыс аяқ о й ы қ т а тұр (Жамб., Жам.) 2 (Орал, Чап.) мұзды ойып жасаған мал суаратын не балық …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 34самар — 1. (Қост., Жанг.; Қ орда: Сыр., Қарм.; Жезқ., Ұлы.; Гур.: Маңғ., Бақс.; Орал, Орда; Рес., Орын.; Қарақ.) үлкен табақ, тегене, шара. Біз екі кісі бір с а м а р қымыз іштік (Қост., Жанг.) С а м а р толы етті алдымызға қойды Қ орда., Сыр.). С а м а… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 35сапал — 1. (Жамб.: Жуа., Жам.; Алм., Жам.; Қ орда, Шиелі) балшықтан жасалған ыдыстардың жалпы аты. С а п а л бұрын көп болатын, қазір бірте бірте азайып, қалып барады (Жамб., Жуа.). 2. (Жамб., Жам.; Шымк., Сайр.; Қ орда, Тер.) үлкен кесе. Бұрын үлкен… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 36сапты аяқ — (Шығ.Қаз., Ү Н.) қымыз ішетін ыдыс. Қымызды с а п т ы а я қ қ а құйып, қызарған шымшырмен бұлғай жылытқан соң Қазанғапқа ұсынады (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 202). 2. (Қарақ.) ішіне бір жарым, екі литрдей сүт құйып пісіретін ыдыс; қол бақыр …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 37су қабақ — (Алм.: Жам., Шел., Еңб қаз.; Жамб.: Шу, Жам.) қабығы тастай қатты асқабақ түрі. С у қ а б а қ қ а су құямыз (Алм., Шел.). С у қ а б а қ т а н түрлі ыдыс жасайды (Жамб., Жам.). [Өзбек тілінде сувқовоқ қабығынан ыдыс жасайтын асқабақ (горлянка)… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 38тәркеш — 1. (Өзб., Ташк.) ақ киізден жасалып, өрнек кесте тігіп, ішіне ыдыс аяқ салып қоятын нәрсе. 2. (Шымк.: Сайр., Қызылқ., Шәу.) шиден, шыбықтан тоқылған, шыны аяқ салатын ыдыс, кәрзеңке. Т ә р к е шт і алып бер, кесе салып қояйын (Шымк., Сайр.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 39уілдірік — (Гур., Есб.) ыдыс аяқ қоятын жер, орын. Ыдыс аяқ у і л д і р і к т і ң үстінде тұрады (Гур., Есб.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 40үлдірік — (Орал: Казт., Жән.; Гур.: Маңғ., Есб.) сөре, ыдыс аяқ қоятын жер. Ү л д і р і к үстіндегі пышақты алып берші (Орал, Жән.). Ү л д і р і к т е г і шыны аяқты сындырып алма, ақырын қозға (Орал, Жән.). Ыдыс аяқ ү лд і р і к т і ң үстінде тұрады (Гур …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі