шабыну

  • 1шабыну — 1 (Қост., Жанг.; Шығ.Қаз., Ү Н.) моншада денені сыпырғышпен ұру. Ш а б ы н у ғ а сібірткі де жоқ (Шығ.Қаз., Ү Н.). Қырық шелектен су сыятын төрт үлкен күбі, сегіз кісілік ш а б ы н а р ы болсын (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 258) 2 Қ орда., Қарм.) келеге …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі