пушташ
1кӯзапушт — [کوزهپشت] он ки пушташ хамида аст ё дар пушти шонааш ғуррӣ дорад, букрӣ …
2оина — I [آئينه] 1. шишаи пушташ сирдавонда, ки сурати чизҳоро дар худ акс мекунад, миръот 2. гуфт. шиша 3. гуфт. тиреза 4. адш., маҷ. дил, қалб 5. адш., маҷ. дили соф ◊ оинаи гетинамой асот. оинаи Искандарӣ, оинаи ҷаҳоннамо; оинаи ёд киноя аз хотира;… …
3пушт — [پشت] 1. қисми қафои бадан аз миён боло то китфу шона ва гардан; тахтапушт 2. тарафи ақиби ҳар чиз, қафо, ақиб, пас: пушти дар, пушти хона, аз пушт аз пас, аз қафо; аз пушти а) аз паси, аз ақиби, баъди; б) дар ғайби, дар набудани (касе) 3. пай,… …
4пуштболо — [پشت بالا] пушташ ба тарафи боло, шикам ба замин …
5пуштреш — [پشت ريش] захми пушт дошта; он ки пушташ маҷрӯҳ шудааст …
6пуштсӯхта — [پشت سوخته] пушташ сӯхта: нони пуштсӯхта …
7хамидақад — [خميده قد] он ки қадаш хам шудааст, он ки пушташ аз пирӣ хамида бошад, хамидапушт …
8хорпуштӣ — [خارپشتي] мансуб ба хорпушт; он чи пушташ ба мисли хорпушт аст …
