озын үлән
1озын — с. 1. Озынлыгы зур булган; сузынкы; киресе: кыска. Озынлыгы кирәгеннән артык, таман түгел. Буйга зур булган (кеше тур.) 2. Озакка сузылган Күптәннән, озак вакытлардан килгән. Сузынкы, озак яңгырый торган (тавыш, көй һ. б. тур.). Күп вакыт сорый… …
2озын-озак — 1. Озаклап, иркенләп 2. Озакка сузылган, ерак озын озак юллар …
3ләкләк — Озын аяклы, озын туры томшыклы зур кош; Каузы …
4шөлди — Озын аяклы һәм озын томшыклы кечкенә генә саз кошы; рус. Кулик …
5багор — Озын саплы тимер ыргак …
6буйчан — Озын (гәүдә тур.) …
7гитара — Озын грифлы, сигезле цифрына охшаш резонаторлы кыллы музыка коралы …
8йонмамык — Озын чәч сыман төкләр арасындагы кыска йомшак һәм нәфис йон (җәнлекләрдә) …
9каз — Озын муенлы ак яки соры, эре су кошы. Ашамлык итеп хәзерләнгән каз ите …
10кальсон — Озын балаклы ирләр ыштаны (эчке кием) …
