мыр
1құмыр — қабу. жерг. Үні өшу, құру, жоқ болу. Одан да бүгін қораңа сақ бол, шұнаңдамай! Қырып кетсе, күлкі емес, қ ұ м ы р қ а б а р с ы ң! (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 390) …
2мырқы — болды. жерг. Дүниесі түгел, көңілі хош. – Ол кезде, естуің бар шығар, төрт құбылам «түгенделіп» м ы р қ ы б о л ы п жүретінмін (О. Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 148). – Сендер не ішерлеріңді білмей, м ы р қ ы б о л ы п жатасыңдар (О.Сәрсенбай,… …
3мыр — мест. это Мыр тхылъ дэгъу Мыр тишкол Мыр сшынахьыжъ имашин …
4мырқымбайлық — зат. Мырқымбай болғандық. Байғұс ай, бала күніңнен мырқымбай едің, қулық сұмдығы жоқ, м ы р қ ы м б а й л ы ғ ы ң н а н күйдің ау (С.Елубай, Ақ боз., 336) …
5мыр — рым …
6мыр — з.б.п., ртæ …
7æмыр — з.б.п …
8æмырæй — з.б.п …
9æмырæхгæд — з.б.п., дтытæ …
10ғұмыр — ар. зат. кітаб. Өмір …
