куып чыгару
1каулау — 1. Куып бару, нин. б. юнәлештә барырга мәҗбүр итү. Әйдәп бару, кызурак атларга мәҗбүр итү. Куып җибәрү, куып чыгару 3. Куу, үз яныңнан китәргә мәҗбүр итү 4. Тоту өчен артыннан чабу, йөгерү 5. күч. Куу …
2куалау — 1. Куып бару, нин. б. юнәлештә барырга мәҗбүр итү. Әйдәп бару, кызурак атларга мәҗбүр итү. Куып җибәрү, куып чыгару 3. Куу, үз яныңнан китәргә мәҗбүр итү 4. Тоту өчен артыннан чабу, йөгерү 5. күч. Куу …
3җилкәләү — ҖИЛКӘЛӘП ЧЫГАРУ (ОЗАТУ) – Кыйнап, тупас рәв. куып чыгару кунак артык үзсенсә, җилкәләп озатырлар …
4пошкырту — 1. Сыеклык яки газны көч, басым белән бөркү, сибеп чыгару 2. күч. гади. Кем. б. берәр урыннан куу, куып чыгару …
5тоҗыру — ф. 1. Эшләү, эш чыгару, берәр эшне башкарып чыгу, булдыру көн төн ятсаң да, берни тоҗыра алмыйсың 2. Эшлекле булып күренеп, эшне бозу тоҗырган икән! 3. (Эштән, өйдән һ. б.) куып чыгару …
6чистарту — 1. Нәр. б. тузаннан, пычрактан һ. б. ш. арындырып, чиста хәлгә китерү. Нәр. б. өслегеннән тузанын, пычрагын, тутыгын һ. б. ш. сөртеп алып, аны ялтыраган хәлгә китерү. Тузаннан, тутыктан һ. б. ш. арындыру 2. Берәр урыннан нин. б. комачаулаган,… …
7выжгырту — Бик тиз куып чыгару …
8выжгыту — Бик тиз куып чыгару …
9выжлату — 1. (Выжлау) 2. Берәр нәрсәне зур тизлек белән хәрәкәт иттерү 3. Бик тиз куып чыгару …
10выжт — 1. Зур тизлек белән һава ярып үткәндә чыга торган тавышны белдерә 2. Выж (2) 3. хәб. Берәр нәрсәне бик тиз эшләү, башкару тур. 4. хәб. күч. Акча яки кыйммәтле әйбернең бик тиз тотылуы тур. 5. хәб. Берәр урыннан яки эштән куып чыгару тур. 6.… …
