кулдан китү
1югалу — 1. Берәр җирдә онытылып, төшеп калып яки урланып, яшерелеп кулдан китү. Кайда икәнлеге билгесез булу югалган алмазымны эзлим 2. Күзгә күренми башлау эз ю. . Берәр җиргә яки нин. б масса эченә батып керү, яшеренү сөзгечне сабы югалганчы батыру 3.… …
2төшү — ф. 1. Югарыдан яки берәр нәрсә өстеннән түбәнгә таба күчү, хәрәкәт итү. Утырган урынын калдырып, җиргә, аска күчү 2. Су агымы уңаена хәрәкәт итү, бару. Берәр җирнең үзеннән түбәнрәк торган ягына таба бару, китү яки килү 3. Өстән аска, түбәнгә… …
3алдыру — 1. (Алу (1 6) ) 2. Кунакка, эшкә, яшәргә һ. б. ш. сәбәп белән читтән чакырып китерү 3. Алга китү, алга чыгу; нәр. б. башкарып, җиңеп чыгу хәйлә белән а. . Кызу, шәп бару яхшы ат соңыннан алдыра 4. (Газета, журналны) язылып алу 5. (Ихтыярсыз)… …
4кабилият — иск. кит. Сәләтлелек, булдыклылык, кулдан килү …
5саубуллашу — 1. Аерылышканда исәнлек саулык теләшү. Берәр җир белән аерылышу, аннан китү 2. күч. ирон. Берәр нәрсәңне яки кешеңне югалтырга мәҗбүр булу, аны кулдан ычкындыру …