катып калу
1шыкаю — диал. Хәрәкәтсез катып калу; сыны катып калу нәрсәгә шыкаеп торам соң әле?. Туктау, хәрәкәтсез калу; акмый башлау челләдә елга бөтенләй шыкаймагае …
2шаккату — 1. Ис китү, бик нык гаҗәпләнү, хәйран калу. Бик нык соклану, таң калу 2. Гаҗәпләнеп, аптырап калу, нишләргә белмәү, катып калу …
3сураю — 1. Бераз вакытка катып калу (кеше, гәүдә тур.) 2. СУРАЕП – Күңелсез тәэсир калдырыр дәрәҗәдә төз катып, сәер тураеп (утыру, урнашу тур.) …
4тартышу — 1. (Тартыш) 2. Тире асты мускулларының рефлектив рәвештә (кеше ихтыярыннан тыш) кыскаруы нәтиҗәсендә тәндәге кайбер урыннар җыерылып, селкенеп кую яки шул хәлдә калу тур. Кинәт калтырап калтырап кую. Тартылган, кыскарган хәлдә мускуллар катып… …
5каңкаю — Муенны сузган килеш катып калу …
6каталепсия — мед. Бөтенләй хәрәкәтсезләнү, теләсә нинди торышта тулысынча катып калу күренеше …
7стандартлашу — (СТАНДАРТЛАШТЫРУ) – 1. Стандартка туры килү, стандарт буенча эшләнә башлау 2. күч. Бер формада катып калу, искереп иҗадилыгын югалту, шаблонга әйләнү (фикер, сөйләм һ. б. ш. тур.) …
8туңлык — 1. Туң булу 2. Булдыксызлык, эш эшли белмәү; аңгыралык, наданлык 3. күч. Иҗтимагый тормышта торгынлык, катып калу …
9туңу — (ТУҢДЫРУ) – 1. Суыклык сизү, күшегү. Өшү 2. Туң керү, салкыннан кату (җир, балчык, һ. б. ш. тур.) 3. Боз белән каплану, бозлану 4. күч. Хиссезләнү, дәртсезләнү 5. күч. Катып калу, торгынлык кичерү, үзгәрешсез хәлдә булу. ТУҢУ НОКТАСЫ – физ. Сыек… …
10шаңкаю — Шакыраеп кату, бөгелмәс, сыгылмас хәлгә килү; катып калу …
- 1
- 2
