жұмысшы адам

  • 1дарқан — 1. (Маң.: Маңғ., Шевч.) диуана, дәруіш. Өй, оның сөзі құрсын, ол бір жүрген д а р қ а н ғой (Маң., Маңғ.). Жұмақта жүрген д а р қ а н ғ а а й, Балағат сөзді көп айтып, Құрыстырдың арқамды ай. Аямады барларын, Қашаған д а р қ а н болды деп, Қойға… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі