жел.
71желі — зат. Мал сауған кезде төлдерді (құлын, бұзау, қозы, лақ) байлау үшін екі қазықша кере тартып байлаған арқан …
72желі қағар — Жаңадан бие байлаған күні беретін ас су, кәде …
73желік — зат. Бақшалық өсімдік …
74желіс — зат. Аттың шабуға жақын қатты жүрісі …
75желқом — зат. 1. Жауыр атқа салынатын ортасы (жауыр тұрған жері), ойылған тоқым. 2. Жүк арту үшін түйенің арқасына (қомына) салынатын қалың киіз …
76желқом ер — Тоқым жабдығы қоса тігілген ер …
77әжел — (Қарақ.) ажал. Ә ж е л жетсе жан қалмас (Қарақ.) …
78жел — 1 (Көкш., Қ ту) мұрынға түсетін ауру. Мұрынға ж е л түскенде, тамақ қаңсып ауыра бастайды (Көкш., Қ ту) 2 (Талд., Кир.) ауа. Есікті аш, үйден ж е л шықсын (Талд., Кир.) …
79жел аяқ — (Жамб., Жам.) жылқының желе жортқан жүрісі …
80жел көз — (Рес., Орын.) кереге көзінің үлкен түрі …