есерсоқ адам
1әугіп адам — (Сем., Абай) есерсоқ, жеңілтек. Ол өзі ә у г і п а д а м екен (Сем., Абай). қ. әуекей, әуескі, әулекей, әумәсір, әуміш …
2дәлду — 1. (Қост.: Жанг., Торғ., Об.) ерке, есерсоқ. Үйінде бір д ә л д у баласы бар (Қост., Жанг.). Ербосын д ә л д у қыздырманың тіліне еріп азып жүрген адам – кісі жақсылығын бағаларлық құдыреті жоқ (Б. Майл., Шығ., III, 251). Кенжәлі ес білмейтін д ә …
3әуміш — (Түрікм., Красн.) әумесер, есерсоқ. Ақылсыз ә у м і ш тап болса, Атасын таптап құл етер (Түрікм., Красн.). Мендей есалаң, ә у м і ш, ашық ауыз қатын жоқ шығар жер бетінде (Ө. Қан., Құд., 224). қ. әугіп адам, әуекей, әуескі, әумәсір, әулекей …
4әумәсір — (Сем., Шұб.) әумесер, есерсоқ. Олардың өзі ә у м ә с і р болған ба? (Сем., Шұб.). қ. әугіп адам, әуекей, әуескі, әуміш, әулекей …
