вак яңгыр
1төтәү — ф. 1. Төтен чыгару, төтен кайтару, төтенләү 2. Корым, сөрем чыгару, сөремләү 3. Ялкынланмыйча, акрын гына төтен чыгарып яну; пыску 4. Төтен яки томан кебек булып тору, томанлану 5. Тузан кебек бик вак булу (яңгыр тур.) төтәп яуган вак яңгыр …
2күбә — (КҮБӘЛӘҮ) – I. Сәнәк белән бер күтәреп алырлык итеп әзерләп куелган печән яки ябылган иген өеме. II. КҮБӘ ЯҢГЫР – диал. Вак яңгыр, пыскак яңгыр …
3пыскаклау — Әкрен генә сибәләү (вак яңгыр тур.) …
4төтрә — диал. Сизелер сизелмәс кенә булып торган төтен, томан яки тузан кебек бик вак яңгыр һәм һавада шуннан барлыкка килгән тоныклык, пәрдә …
5төтрәү — диал. Тузан кебек бик вак яңгыр яву һәм шуның белән һава бераз томалану …
6тузгак — с. 1. Төрле якка тырпаеп торган, тузгыган, чуалган (чәч һ. б. ш. тур.) 2. диал. Тузгыган, җыелмаган бүлмә эче т. 3. и. Черегән каен төпләренә ябышып үсә торган зур башлы гөмбә, агач гөмбәсе, каты гөмбә, ку гөмбәсе; рус. Трутовик 4. и. Вак яңгыр …
7утыру — 1. Аяк өсте яки яткан хәлдән аякларны сузып, салындырып яки бөкләп арт белән урындыкка, идәнгә һ. б. тиеп урнашу, гәүдәнең өске яртысын гына вертикаль хәлгә кую. Шул хәлдә булу 2. Берәр җиргә бару өчен каян да булса урын алу 3. сөйл. Нин. б. эштә …
8ыспас — СПАС – Христиан чиркәве үткәрә торган көзге өч бәйрәмнең берсе. ЫСПАС ЯҢГЫРЫ – Көзге вак яңгыр …
9коелу — 1. Түгелү, чәчелү (бөртекле, вак, таралучан кисәкләрдән торган әйбер тур.). Таралу, яву. Вак кисәкләргә ватылып чәчелү, сибелү 2. Күпләп өзелеп, аерылып, йолкынып төшү; түгелү, сибелү (яфрак, йон, чәч, җимеш, орлыклар һ. б.) 3. Күпләп төшү, төшеп …
10ләйсән — кит. Яз көне беренче тапкыр вак кына сибәләп яуган җылы яңгыр …
- 1
- 2