бас аспаз

  • 1бауыршы — зат. көне. Хан сарайындағы ас суды, дастарқан жайын басқаратын адам, бас аспаз. – Б а у ы р ш ы ертемен екі өгізше әкеп берді (М. Мағауин, Аласапыран, 179). Жігіттердің ыңғайын байқаған соң, б а у ы р ш ы өзі бастап кетті (Бұл да). Б а у ы р ш ы… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 2тоғашы — 1 1. Қ орда., Сыр.; Шымк., Түлк.) бұрынғы ауылдың атқамінері, пысық жігіт, шабарман. Сонау бір жылдары т о ғ а ш ы л а р да қырсық болды Қ орда., Сыр.). 2. белсенді. Т о ғ а ш ы л а р тапсырманы мүлдіксіз орындайды (Шымк., Түлк.) 2 Қ орда., Арал) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 3тақ — тұрды. сөйл. Тік тұрды. Солардың сөзіне т а қ т ұ р ы п, ойланбастан жайлаудан жылқы алдырған совхоз директорына өкпесі қара қазандай (Қ. Жұмаділов, Сәйгүлік., 19). Басқамыз Бекен десе т а қ т ұ р а м ы з. Ол – бригадир, ол – аспаз. Ал,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі