ορθός
1ὀρθός — straight masc nom sg …
2Ὄρθος — masc nom sg …
3ορθός — ή, ό (ΑΜ ὀρθός, Α λακων. τ. ὀρσός, ή, όν) 1. ευθυτενής, στητός, όρθιος («ὀρθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν», Ομ. Ιλ.) 2. (για ανθρώπους και ζώα) αυτός που στέκεται όρθιος, στα πόδια του («μὲ άκουγε ορθός και σιωπηλός»). 3. ευθύς, ίσιος («Ἀπόλλων ὀρθὸν ἰθύνοι …
4ορθός — ή, ό 1. κατακόρυφος, όρθιος, στητός: Πάει ο γαμπρός σαν αϊτός, ορθός, καμαρωμένος (Κρυστάλλης). 2. αυτός που στέκεται στα πόδια, που δεν κάθεται, ούτε πλαγιάζει: Στάσου ορθός. 3. αυτός που σχηματίζει γωνία 90°: Ορθή γωνία. 4. μτφ., σωστός,… …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
5ὀρθά — ὀρθός straight neut nom/voc/acc pl ὀρθά̱ , ὀρθός straight fem nom/voc/acc dual ὀρθά̱ , ὀρθός straight fem nom/voc sg (doric aeolic) …
6ὀρθότερον — ὀρθός straight adverbial comp ὀρθός straight masc acc comp sg ὀρθός straight neut nom/voc/acc comp sg …
7ὀρθοτέρως — ὀρθός straight adverbial comp ὀρθός straight masc acc comp pl (doric) …
8ὀρθῶν — ὀρθός straight fem gen pl ὀρθός straight masc/neut gen pl ὀρθόω set straight pres part act masc voc sg (doric aeolic) ὀρθόω set straight pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) ὀρθόω set straight pres part act masc nom sg ὀρθόω set… …
9ὀρθόν — ὀρθός straight masc acc sg ὀρθός straight neut nom/voc/acc sg …
10ὀρθότατα — ὀρθός straight adverbial superl ὀρθός straight neut nom/voc/acc superl pl …
