η υποχώρηση
31αναστέλλω — (AM ἀναστέλλω) έλκω προς τα πίσω, συγκρατώ, αναχαιτίζω (νεοελλ. μσν.) διακόπτω, σταματώ μσν. παραλύω μια σωματική ικανότητα αρχ. 1. αναγκάζω σε υποχώρηση 2. μέσ. α) ανασηκώνω και ζώνω το ένδυμά μου β) αποχωρώ, μένω πίσω γ) προσποιούμαι,… …
32αναφυγή — ἀναφυγή, η (Α) 1. διαφυγή 2. υποχώρηση …
33αναφυλαξία — Η υπερβολική ευαισθησία του οργανισμού σε ουσίες πρωτεϊνικής φύσης, μη τοξικές. Τον όρο α. χρησιμοποίησε πρώτος ο Σαρλ Ρομπέρ Ρισέ, το 1902. Η α. εκδηλώνεται κλινικά μόνο στην περίπτωση που μια τέτοια ουσία εισάγεται για δεύτερη φορά στον… …
34αναχώρηση — η (AM ἀναχώρησις) η ενέργεια του αναχωρώ (αρχ. μσν.) (για ασκητή) η αποχώρηση, η απομάκρυνση από την εγκόσμια ζωή αρχ. 1. απομάκρυνση από κάπου, ξεκίνημα 2. τόπος κατάλληλος για υποχώρηση, καταφύγιο …
35ανθυποχώρησις — ἀνθυποχώρησις, η (Α) αμοιβαία υποχώρηση …
36ανθύπειξις — ἀνθύπειξις ( εως) (Α) η [ανθυπείκω] αμοιβαία υποχώρηση …
37ανταναχωρώ — ἀνταναχωρῶ ( έω) (Α) κάνω αμοιβαία υποχώρηση …
38αντιπαραχώρηση — η (AM ἀντιπαραχώρησις) παραχώρηση η οποία γίνεται σε ανταπόκριση άλλης παραχώρησης μσν. αμοιβαία παραχώρηση αρχ. υποχώρηση σε αντίθετη επίδραση …
39αντισημιτισμός — Εχθρότητα με συναισθηματικό ή πολιτικό περιεχόμενο, που εκδηλώνεται σε διάφορες χώρες εναντίον των Εβραίων. Ο όρος α. εμφανίζεται για πρώτη φορά γύρω στα 1870, σε μια στιγμή που ψευδοεπιστημονικές θεωρίες, οι οποίες βασίζονταν στον ρατσισμό,… …
40απίδρομος — ο κ. δρομή, η υποχώρηση για να πάρει κανείς φόρα, για να ορμήσει πιο δυνατά (η λ. στον Βαλαωρίτη). [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. επίθ. επίδρομος < επιδραμείν] …