- Accumbere
- • Accumbere,см. Cibus, H., Пища.
Реальный словарь классических древностей. Под редакцией Й. Геффкена, Э. Цибарта. — Тойбнер. Ф. Любкер. 1914.
Реальный словарь классических древностей. Под редакцией Й. Геффкена, Э. Цибарта. — Тойбнер. Ф. Любкер. 1914.
accombant — ⇒ACCOMBANT, ANTE, adj. BOT. [En parlant d un organe, en partic. d un cotylédon] Couché sur les bords d un autre organe : • On nomme accombants les cotylédons quand la radicule, se trouvant repliée dans la graine, s applique sur ses bords : pois,… … Encyclopédie Universelle
Accumb — Ac*cumb ([a^]k*k[u^]mb ), v. i. [L. accumbere; ad + cumbere (only in compounds) to lie down.] To recline, as at table. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Belohnungszentrum — Der Nucleus accumbens (Ncl. Acc.) (vom Lateinischen nucleus „Kern“, vom Lateinischen accumbere „sich hinlegen“, „Platz nehmen“, „beiwohnen“) ist eine Kernstruktur im unteren (basalen) Vorderhirn, die im bauchseitigen (ventralen) Teil der… … Deutsch Wikipedia
Ncl. accumbens — Der Nucleus accumbens (Ncl. Acc.) (vom Lateinischen nucleus „Kern“, vom Lateinischen accumbere „sich hinlegen“, „Platz nehmen“, „beiwohnen“) ist eine Kernstruktur im unteren (basalen) Vorderhirn, die im bauchseitigen (ventralen) Teil der… … Deutsch Wikipedia
Nucleus accumbens — Der Nucleus accumbens (Ncl. Acc.) (vom Lateinischen nucleus „Kern“, vom Lateinischen accumbere „sich hinlegen“, „Platz nehmen“, „beiwohnen“) ist eine Kernstruktur im unteren (basalen) Vorderhirn, die im bauchseitigen (ventralen) Teil der… … Deutsch Wikipedia
accumbent — accumbency, n. /euh kum beuhnt/, adj. 1. reclining; recumbent: accumbent posture. 2. Bot. lying against something. [1650 60; < L accumbent (s. of accumbens, prp. of accumbere), equiv. to ac AC + cumb (nasalized var. of cub lie, recline; see… … Universalium
accumbens — see NUCLEUS ACCUMBENS * * * ac·cum·bens (ă kumґbens) [L., pres. part. of accumbere to recline] nucleus accumbens … Medical dictionary
accombant — accombant, ante (a kkon ban, ban t ) adj. Terme de botanique. Se dit d une partie qui est couchée sur le bord d un autre. ÉTYMOLOGIE Accumbere, être couché auprès, de ad, à, et cumbere, cubare, être couché … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ACCUBITA seu ACCUBATIONES — Graecis ἀνακλιντήρια, quod Reclinatoria vertit Wiltainus Abbas in Cant. Cantic. c. 2. Lexico Graec. MS. Regio, definiuntur, ςτρωμναὶ μαλακαὶ εἰς ὕψος ἠρμέναι, lecti molles in altum aggesti; et Balsamoni in can. 74. Synodi Trull. ut et Iohanni… … Hofmann J. Lexicon universale
ACCUMBENDI Ritus — Maiores nostri, inquit Servius, sedentes epulabantur, more a Laconibus et Cretensibus acceptô, Varrone reste. Imo et apud populum Dei id in usu fuisse, antiquissimis temporibus, ostendit Burman. Comm. in l. Ruth. Er Isid. l. 20. c. 11. Apud… … Hofmann J. Lexicon universale