- accubitio
- ōnis [ accubo ]1) возлежаниеa. epularis C — возлежание за столом (совместная трапеза)2) Lampr = accubitatio
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
Accubation — Ac cu*ba tion ([a^]k*k[ u]*b[=a] sh[u^]n), n. [L. accubatio, for accubitio, fr. accubare to recline; ad + cubare to lie down. See {Accumb}.] The act or posture of reclining on a couch, as practiced by the ancients at meals. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ACCUBITA seu ACCUBATIONES — Graecis ἀνακλιντήρια, quod Reclinatoria vertit Wiltainus Abbas in Cant. Cantic. c. 2. Lexico Graec. MS. Regio, definiuntur, ςτρωμναὶ μαλακαὶ εἰς ὕψος ἠρμέναι, lecti molles in altum aggesti; et Balsamoni in can. 74. Synodi Trull. ut et Iohanni… … Hofmann J. Lexicon universale
CATACLITA — apud Tertullian. l. c. ita enim omnes libri scripti ac editi constantes praese ferunt, Quamquam et pavo pluma vestis, et quidem de cataclitus: Graece κατάκλιτα, accubita sunt; tori nempe quibus ad mensam accumbebatur. Nam κατακλίῃεαςθαι, est ad… … Hofmann J. Lexicon universale