- improbatus
- 1. improbātus, a, um
part. pf. к improbo2. adj.осуждённый, запрещённый (libri improbatae lectionis Dig); дискредитированный (homo AG; auctores Sen)
Латинско-русский словарь. 2003.
improbatus
Смотреть что такое "improbatus" в других словарях:
Improbate — Im pro*bate, v. t. [L. improbatus, p. p. of improbare to disapprove; pref. im not + probare to approve.] To disapprove of; to disallow. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
MITRA — Syriacum Scaligero: ab antique μίω, i. e. μιτόω ligo, Eustath. a μίτος, i. e. filum, Etymol. Lat. Vitta, Hebr. Gap desc: Hebrew funis, χοινίον: proprie signisicat tegmen muliebris capitis. Et quidem aliquando sonat redimiculum capitis, e quo… … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՆՀԱՆԴԷՍ — ( ) NBH 1 0180 Chronological Sequence: 6c ա. ἁδόκιμος improbatus Չընտրեալ ʼի հանդիսի. անփորձ. յոռի. *Ամպարիշտ եւ անհանդէս յաղագս հաւատոցն. Փիլ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՊԻՏԱՆ — (ի, ից.) NBH 1 0231 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ա. ἅχρηστος, ἁχρεῖος inutilis, ἁδόκιμος improbatus, rejectaneus Նոյն ընդ ԱՆՊԷՏ. որպէս Ոչ իմիք պիտանացու. անշահ՝ անօգուտ իր: կամ անձն: ՟Բ. Թագ. ՟Զ. 22: Մտթ. ՟Ի՟Ե. 30: Ղկ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՆՓՈՐՁ — (ի, ից.) NBH 1 0253 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c ա. ἅπειρος imperitus, ignorans, ἁπείρατος inexpertus, experimento carens. Որ չէ՛ փորձ, կամ զփորձ առեալ. անհմուտ. անտեղեակ. անգէտ. անվարժ. ... *Անփորձ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
improbation — ˌimprōˈbāshən noun Etymology: Middle French, from Latin improbation , improbatio disapprobation, from improbatus (past participle of improbare to disapprove, from in in (I) + probare to examine, approve, prove) + ion, io ion more at prove 1 … Useful english dictionary
