Cognomen

Cognomen
("прозвище") — одна из составных частей имени древнего римлянина. Прозвища явились в Риме позже реформ Сервия Туллия и вошли во всеобщее употребление со времен Суллы. Древнейшие прозвища образовались большей частью из названий разных внешних примет или признаков, например Barbatus (бородач), Nasica (остроносый) и первоначально относились только к данным лицам. Скоро они сделались наследственными и стали служить названиями разветвлений одного рода (gens): так, род Корнелиев (gens Cornelia) составляли Корнелии Сципионы, Бальбы, Цетеги, Коссы и т. д. В ветви Корнелиев Сципионов были Корнелии Сципионы Назики. К этому прозвищу присоединялись другие, данные в виде доблестных отличий (cognomina ex virtute): Гней Корнелий Сципион Испанский, Публий Корнелий Сципион Африканский, Луций Корнелий Сципион Азиатский.
Подробности и литературу см. у Mommsen'a, "Romische Forschungen" (Берлин, 1864, I, 42-45) и Cagnat, "Cours d'épigraphie latine" (Париж, 1890).
A. К. В.

Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон. 1890—1907.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "Cognomen" в других словарях:

  • cognomen — COGNÓMEN s. v. nume, poreclă, supranume. Trimis de siveco, 18.11.2008. Sursa: Sinonime  cognómen s. n., pl. cognómene Trimis de siveco, 21.01.2008. Sursa: Dicţionar ortografic  COGNÓMEN s.n. Al treilea nume al unei persoane, care arată familia …   Dicționar Român

  • cognomen — ● cognomen nom masculin (latin cognomen) Chez les Romains, surnom donné à l origine à un individu, en souvenir d une action d éclat, ou à cause d une particularité généralement physique (le cognomen est ensuite devenu héréditaire) …   Encyclopédie Universelle

  • Cognomen —   das, s/...mina, im lateinischen Namenssystem der dritte Bestandteil des Gesamtnamens (z. B. Gaius Iulius »Caesar«). Zunächst der Benennung einzelner Personen dienend, wurde das Cognomen später erblich und bezeichnete einzelne Zweige einer… …   Universal-Lexikon

  • cognomen — (Del lat. cognōmen, ĭnis). m. Sobrenombre usado en la antigua Roma para destacar rasgos físicos o acciones de una persona, que se extendía a su familia o gentes afines …   Diccionario de la lengua española

  • Cognomen — Cog*no men, n. [L.: co + (g)nomen name.] 1. The last of the three names of a person among the ancient Romans, denoting his house or family. [1913 Webster] 2. (Eng. Law) A surname. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cognōmen — (lat.), Zu od. Beiname, s. u. Name; daher Cognominiren, Einem einen Zunamen geben, u. Cognomination, die Ertheilung eines Zu od. Beinamen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cognōmen — (lat.), Zuname, s. Name …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cognomen — Cognōmen (lat.), Familienname, s. Name …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Cognomen — Cognomen, Beiname, bei den Römern der Familienname zum Unterschiede von dem Geschlechte (gens); z.B. in L. Junius Brutus ist Lucius der Personenname, Junius der Name des Geschlechts, Brutus der der Familie; so M. Portius Cato etc …   Herders Conversations-Lexikon

  • Cognomen —    • Cognōmen,          см. Nomen, Имя, II …   Реальный словарь классических древностей

  • cognomen — I noun appelation, appellative, byname, byword, denomination, designation, name, nickname, sobriquet, style II index call (title), sobriquet, term (expression) …   Law dictionary


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»