Πάντ - Абд/
- Τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν.
- Τόπων μεταβολαὶ οὔτε φρόνησυν διδάσκουσιν, οὔτε ἀφροσυνην ἀφαιροῦνται.
- Τότε μοι χάνοι ἐρεῖα χθών.
- Τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή.
- Τοῦτο δῂ τό τοῦ λόγου χανεῖν μοι τήν γήν εὐχόμην.
- Τράγον ἀμέλγειν.
- Τραχεῖαν ὀργὴν, ὡς ἀμήχανον κακόν.
- Τροχός τὰ ἀνθρώπινα.
- Τυφλὸν δὲ καὶ δύστηνον ἀνθρώποις τύχη.
- Τυφλὸς... ὁ Ἔρως.
- Τυφλότερος ἀσπάλακος.
- Τυφλῶ διανεύεις.
- Τύχην ἔχεις, κάθευδε, μὴ λίαν πόνει.
- Τῷ ἀργυίω ὑποτάσσεται πάντα.
- Τῷ ἀρίστῳ.
- Τῶν δύο μαχομένων ὁ τρίτος πρῶτος.
- Τό τέχνιον πᾶσα γαῖα τρέφει.
- Ὕδωρ παραρρεῖ.
- Ὑδωρ ὑπέρῳ πλήττειν.
- Ὕπνος γλυκίων μέλιτος.
- Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος.
- Ὑπὸ τῇ λεοντῇ πάλιν ὄνος ὀγκήσεται.
- Ὕς τήν Ἀθηνᾶν.
- Φανεὶς λαγὼς δυστυχεῖς ποιεῖ τρίβους.
- Φήμη γε μέντοι δημόθρους μέγα σθένει.
- Φήμη δ’οὔις πάμπαν ἀπόλλυται, ἥντινα πολλοὶ…
- Φησὶν σιωπῶν.
- Φθείρουσι ἤθη χρήσθ’ ὁμιλίαι κακαί.
- Φιλία ἐστὶ μία ψυχὴ ἐν δνοῖν τήμασιν.
- Φιλία ἐστὶ μία ψυχὴ ἐν δυοῖν σώμασιν.
- Φιλίας ἀθανάτους.
- Φίλος μὲν Σωκράτης, ἀλλὰ φιλτάτη ἡ ἀλήθεια.
- Φίλος, ἔφη, μία ψυχὴ δύο σώμασιν ἐνοικοῦσα.
- Φίλους ἔχων νόμιζε θησαυροὺς ἔχειν.
- Φιλοῦσιν ἀλλήλους ὥσπερ γαλῆ καὶ κύων.
- Φίλων κριτὴς μὴ γίνου.
- Φόβος πάνικος.
- Φοίνικος παλαιότερος.
- Χαῖρε.
- Χαλεπὸν μέν ἐστν, ὦ πολῖται, πρὸς γαστέρα λέγειν ὦτα οὐκ ἔχουσαν.
Страницы